Bronią... Raczej dwoma broniami... *uśmiechnął się* Najlepiej posługuję się dwoma ostrzami... *spoważniał czekając na następne pytanie*

*wstał delikatnie wyciągając ostrza z pochwy. Rozlokował je wygodnie w rękach i począł "tańczyć" na nogach. Jego ruchy były zwinne i szybkie, czasami wydawało Ci się nawet, że pływa kilka centymetrów nad ziemią. Jego włosy rozpływały się po barkach, a na twarzy zakwitł nikły uśmiech. Jeden szybszy ruch, cięcie... Nie mogłeś tego zauważyć.  Prędkość wykonania doskoku i uderzenia była na prawdę oszołamiająca. Stał spowrotem na swoim miejscu, przechodząc z jednej nogi na drugą. Po chwili głowa manekina spadła, rozbijając się o posadzkę. Półelf bez zastanowienia wyciągnął mniejszy sztylet i cisnął go w kierunku bezgłowej postaci. Wbił się on niczym w masło, tworząc dziurę głębokości około długości dwóch palców wskazujących. Stanął przed Markusem, rzucając mu na stół worek z pieniędzmi* To za manekina... Zaprawdę, tytanem to on nie jest *zaśmiał się*

Ostatnio edytowany przez Leśny Łowca (2007-09-12 13:46:38)

Przyjaciół nigdy się nie opuszcza... Trzeba dać przykład, zrobić coś, o czym pamiętać będą przodkowie... *popatrzył na niego* Byłem, będę i jestem wierny swoim prawdom i kompanom!

Moją ambicją jest zdobycie stanowiska trenera piechurów, no i oczywiście osiągnięcie jak najlepszej dyspozycji... Nie po to tu przychodzę, by zawadzać, lecz aby dawać dobry przykład swym braciom...

*wstał prostując się niczym strzała. Zasalutował podwładnemu uśmiechając się zawiadacko* Dziękuję, sir...